sábado, dezembro 23, 2006


Pois eso o de sempre, felices festas a tod@s tod@s.
Non se mancar e ide a modo que cheja o tempo oh¡¡.
Din por ahi isto:
La Navidad, tal y como la conocemos hoy en día, se basa en la tradición religiosa del nacimiento de Jesús, la visita de los reyes magos y los milagros hechos por Santa Claus (San Nicolás).

Sin embargo, las fiestas navideñas sólo se empezaron a celebrar a partir de la Edad Media, y fueron los papas de aquella época quienes fijaron la fecha en el 25 de diciembre, precisamente para que los fieles prestasen menos atención a las fiestas paganas del solsticio de invierno y más a las celebraciones religiosas. Incluso el típico árbol de navidad tiene un origen celta.

terça-feira, dezembro 19, 2006

O DIONI, KIRCHNER E OUTROS LERIOS
Falando con Chavón e de que Arxentina iba remontando o voo, apareceu na conversa Kirchner e aparte das suas políticas saíu a relucir o seu estravismo o que deu lugar a que se lle comparara co home do "furgón", El Dioni, non o cantante de Camela que se separou e sacou un disco en solitario, senón o ex-guardia xurado que fuxira a Brasil cun lote de cartos.
Xa que estamos cos parecidos razonables, teñen un arie Harpo Marx e Victor Fábregas -Tucho- dos Tonechos, xa o dixera Carlos Blanco no seu programa, "Somos unha potenzia" que a parte é como Emilio define o Cire.
Non sei si somos unha potencia ou non pero este o ano Cire "me lo han cambiado", parece outro, aptitude, compañeirismo, bon trato do balón etc etc, e aínda non facendo grandes partidos vainos sacando adiante. Unha marabilla que xa se empezaba a atisbar o ano pasado, sen dúbida a decisión de que non houbera equipo fai dous anos para que os xuvenís acabasen o seu ciclo deùnos a vida.
Con esta xente nova, e con xogadores doutras xeracións que voltaron, estamos a facer o que queren facer no Madrid, "Veteranos y noveles", e de momento non che nos vai mail. A seguir así meus, que non decaia.

segunda-feira, dezembro 18, 2006

Sono-Tone, a nova revista galega de música

Xa está na rede unha iniciativa caralluda onde os novos valores do panorama blogueiro galego afían as suas plumas e fanos un percorrido por tódalos universos musicais actuais de aqui e acolá, tamén lembran discos clásicos, hai sección de entrevistas, apartados propios para libros e cinema etc etc. Moi completa esta web e actualizarána cada semana. Ten boa pinta, noraboa os creadores Regueifeiro, Vincent Halo ou Martin Pawley entre outros.
Mil primaveras para vos. Link de Sono-tone
Deixovos cun artigo polémico onde se defende unha etapa distinta na vida creativa de Juan Pardo. Recordo xa fai moitos anos ter debatido con colegas que aquel disco do ferrolano-mallorquí era fabuloso e digno de ter na discoteca propia. Tanto pola temática, musicou unha escolma de grandes poemas das nosas letras, como polo barroquismo dos arranxos a ditos textos. A xente non me entendía, estaba o "Xuntos" moi recente, lóxico. Pero todo o mundo ten un pasado.
Aínda así recordo ver o vinilo e escoitalo, fai xa mais de dez anos no Trece, cando aínda non chegará o mundo dixital a taberna martinfreireana.
Gracias Vincent Jalo, polos machucos e por este artigo:
Hai moitos Juan Pardos posíbeis. Temos o Juan Pardo mod de Los Vándalos, los Pekenikes e Los Brincos. Temos ao Juan Pardo productor e padriño de ducias de artistas (Andrés Do Barro, Andee Silver, Queimada, Camilo Sexto...). Temos ao Juan Pardo teen-idol da época de Juan y Junior. Temos ao Juan Pardo pepeiro do "Xuntos máis fortes". Temos ao Juan Pardo compositor da sintonía da mítica serie de debuxos da nosa infancia Don Quijote. Temos ao Juan Pardo ídolo das hexaxenarias nas galas de fin de ano. E tamén temos ao Juan Pardo dos 70, un Juan Pardo perdido, na percura do seu lugar na música e co seu innegábel talento botándolle por fora. Foi a época dos discos en inglés e a vocación de songwriter. E tamén foi a época na que deu a luz a este disco, unha auténtica rareza por vir de quen ven -que non está nada mal vindo dun fillo de militar nado en Mallorca- e unha auténtica xoia na historia da música galega.
Cunha falla absoluta de modestia -no interior do LP sae caricaturizado xunto a Rosalía, Pondal, Castelao e Cabanillas, coma un máis- e uns arranxos excesivos dignos da época (coros soviéticos, cordas barrocas e todo tipo de luxos de producción hoxe en día raros de ver) o ferrolán musica a Pondal (A fala e falade galego) e, sobre todo, a Cabanillas (En pé!, Na morte de Castelao...), nun disco irrepetíbel no senso literal da palabra. Non vexo eu ao bon de Juan Pardo cantando ao "dereito a libertar a terra" ou animando ás pijas de LaCoru a abandonar os "duros acentos de Castela" trinta anos despois. Ou si. Os vaivéns políticos sonche cousa do demo.
Cuestións políticas aparte, este disco é dos que hai que ter. Tanto por ser fiel reflexo dunha época -en 1976 debía de ser galleguista de toda la vida até Don Manuel- como pola calidade dunhas cancións -"Probiña da tola" estaría sen dúbida entre as primeiras nunha hipotética lista das mellores cancións galegas da historia- que, se somos capaces de borrar mentalmente a produción kitsch setenteira que as decora, farán parte do noso playlist fundamental de por vida. I é que o señor Pardo, queramos ou non, é un dos mellores compositores e vocalistas da historia contemporánea da nosa música.

Vincent Jalo

sexta-feira, dezembro 15, 2006

CONCERTOS PARA HOXE, VENRES
Na Sala 600 estará o maxistral guitarrista dos Suaves, Alberto Cereijo cun novo proxecto que se fai chamar ECO. Mais info na web do propio Cereijo
Nani comentanos quen pisará hoxe as tarimas que se superpoñen a esa estructura birrista do entramado de caixas de quintos no Gatos: " Esperemos que non se lles mollaran os instrumentos a esta banda arousana e poidan vir tocar este día, eles son TIO JAMES, que farnannos vibrar cos seus temas e algunha que outra versión do mellor hard rock "

quinta-feira, dezembro 14, 2006

XA BEN, XA CHEGA A SELECCIÓN GALEGA



Como ben saberedes quedan exactamente duas semáns para que a nosa selección de balompé xogue o seu segundo partido perante a selección sudamericana de Ecuador no municipal de Riazor por mor do centenario do clube herculino.
Como non os de Melide non podemos faltar a tan insigne cita e xa temos 92 entradas encargadas, polo que este ano o mais seguro e que levemos dous omnibus para desplazarnos a cidade onde ninguén é forasteiro. Por un prezo módico e a escote pagarmos os buses, entradas, viandas (bocatas, empanadas, viño....etc) e por suposto a pancarta. Quen queira información que pase polo Noso Bar, na Praza da Herba. Zona dos viños, e que pregunte por Alfonso.
En principio ubicaremonos en Preferencia inferior, informóvos que os Siareiros Galegos teñen prevista cubrir todo o fondo de Pavillón Inferior (unhos 3000) e supoño que en fronte en Maratón Inferior-General estarán os Blues. É dicir estaremos no miolo do tema.
Queíavos comentar tamén que de momento non temos ningún atisbo de deseño da pancarta, abro aqui públicamente un concurso de ideas para o deseño da mesma. Que queredes que lle poñamos?, Que frase vai encabazar a nosa expedición?. Veña a discurrir que vos sabedes. Eu xa teño algunha na reserva por si acaso pero confío en vos. Non vos cortedes e anímadevos, valent todas as calibacións que teñades. Temos que superar o listón do ano pasado. Queda inagurada a tormenta de ideas. Deixadeas en "comments" ok?. Veña quen gañe por suposto terá un pequeno agasallo sorpresa. Saúde e "Cos de Melide de afección Galiza será nación" jojojo veña.
Enlace da nosa experiencia o ano pasado en Compostela
Esquecíame tedes mais información, detallada e completa na páxina amiga da UD Santiso fetia por Tono.

terça-feira, dezembro 12, 2006


SON CERCEDA E ITH. O ROCKANDROLL RESISTE.O pasado venres no pub Nunca Mais de Ordes,patrocinado pola Sociedade de Xestión do Xacobeo e coa finalidade de promocionar o Camiño Inglés a Santiago estiveron os grupos cercedenses Zënzar e Machina e os boimorto-frades-xancedanos Ith (estes últimos tamén actuaron o xoves anterior no Gatos co inconvinte de que ás cinco cancións foise a corriente eléctrica e non poidemos disfrutar de toda a intensidade destes grandes músicos, ó berro de "queremos un solo potente, que nos fagha vibrar" Miguel Folgueira colleu as baquetas (que van a pilas) e bourou na súa batería tanto como quixo sacando moreas de notas que encheron a fría noite melidana nunha síntese de intensidade percutiva e virtuosismo raiboso. Foi impresionante.
Do concerto de Ordes comenta o feudal semanario Tierras de Santiago:
turno para el "rock clásico con toques innovadores" que según su guitarrista, Miguel Iglesias, caracteriza a ITH. Y desde luego, su sonido contundente y buenas formas convencieron. Las melenas del personal no dejaron de menearse hasta las 03.30 horas, reclamando "más festivales" para la comarca.
ENTRARÁCHE POLOS OLLOS.
Inaguroúse hoxe no Multiusos de Melide (antigo Instituto) a Exposición intinerante da experiencia visual creada pola Xunta chamada Galicia Dixital
Hai unha fixa que esta ubicada en San Martiño Pinario que é verdadeiramente espectacular. Segundo contan dende o gabinete de comunicación da Xunta:
Esta exposición, converxencia entre arte e tecnoloxía, ten como obxectivo achegar o audiovisual e os multimedia á cidadanía e servir de plataforma de experimentación de novos sistemas e contidos audiovisuais realizados por empresas e institucións galegas. Así, en Melide xa teñen programada a súa visita alumnos dos distintos centros educativos do seu radio de influencia.
As novas tecnoloxías introducen ó visitante nunha atmosfera especial que nos amosa unha Galicia diferente, unha viaxe de sensacións, imaxes, luces e sons que envolven ó visitante e que lle permiten gozar dunha experiencia nova e divertida.
Ata o de agora, máis de 400.000 persoas visitaron esta exposición que leva varios anos percorrendo Galicia e que ten a súa sede permanente no Mosteiro de San Martiño Pinario, en Santiago de Compostela.
A exposición “Galiciadixital”, de entrada gratuíta, estará en Melide do 12 ao 17 de decembro, en horario de 10:00 a 14:00 e de 17:00 a 21:00 horas.

Se sodes de Melide ou vos cadra de pasar por aqui e tedes tempo non vola perdades, sempre verédes cousas sorprendentes, aínda que neste mundo cotián de hoxe tan avanzado tecnolóxicamente estas cousas xa non impactan tanto como fai unhos anos.

sexta-feira, dezembro 08, 2006

MARI CONDE PLAYA, :)
Recollido do blog melidâo de Ghaiteira.
Perdéuse unha rapaza no Naseiro......

quinta-feira, dezembro 07, 2006


HOXE NO GATOS........

ITH


Os membros da formación rockeira, Pablo de Abellá, Miguel de Xanceda e Toxo e Folgueira de Boimorto, actuaran hoxe na histórica Sala Gatos en solitario e mañá en Ordes conxuntamente con Zenzar e Machina.
Se queredes escoitar unha maquetinha antiga da banda: premede aqui
Rock and roll duro da montaña. Nunca choveu que non escampara.
Buscando pola rede atopei unha entrevista que lle fixeron o luthier de Andabao (boimorto-vaca é) Xose Luis Toxo. Deixovoloa aqui:
Collida de Musiqueando
M: Como aprendiches o negocio? Porque non hai unha escola de luthiers...

T: Non. En yankilandia si, hai cursos e movidas desas.
Pero por aqui por agora non, non.
Eu comprara unha guitarra moi mala, asi mala, bueno, debia ser mellor
do que era, pero era horrible, e estaba tan mosqueado porque me costara
pasta, pasta non, pero eran 90 mil pelas hai 15 anos, e oye, era pasta
unha guitarra, jolines, soaba fatal, non penso dicir a marca, estaría
ben, e entonces mosqueárame con ela e empecei a destrozar nela e
facerlle chapuzas e funlle pillando o puntillo pouco a pouco.

M: E tinhas ferramentas?

T: Non che fan falta ferramentas moi... para esto. Para reparar
o que atopas nunha ferreteria. Para facer unha guitarra
necesitas ferramentas de carpinteria,
o que atopas en bricoking ou en leroy merlin, para esto, sobra, pero
eu fago unha guitarra cada tres meses.

M: E logo para facer imitación das guitarras miticas, como aprendiches?
Tes unha de cada, ou?

T: Non, non teño pero me pasan moitas para arreglar, polas mans, vas
apuntando, vas grabando mentalmente cousas, e mira, na miña familia
somos carpinteiros e enton xa tes moito contacto coa madeira,
e xa che digo, ferramentas comuns de todo, xogaba de pequeno con
elas e empecei a tocar a guitarra, e xa desde pequeno dis esto é
de madeira, bueno, a ver que pasa, e a experimentar: a primeira é
horrible, a segunda é peor ca primeira,... jajjaj

M: E ensinoute alguén o principio?

T: Non, porque mira aqui non hai, que eu conozca en galicia,
estan pablo seoane que leva tempo, e maior ca min, o mellor tera sesenta anos ou asi.
Foi o primeiro aqui por galicia, e logo eu, e javi un chaval de as pontes
pero javi andaba a estudar unha carreira anda liao con eso. En madrid
e barcelona hai mais, bueno, en relacion a poboacion hai menos que
aqui. Pouco a pouco empezar...

M: E ti adicaste a guitarras e baixos eléctricos, pero acústicos tamen?
Guitarras españolas por exemplo?

T: Si, reparar todo tipo, e construir o corpo solido de guitarras, de
española fixen algunha, asimétrica de todo, non molaba nada, fago de
jazz, de jazz si, non sabes, tipo violin, con buratos con forma de f,
eso gústame moito, é unha guitarra moi bonita. A verdade é que agora vivo
de esto, fago un par de traballos de carpinteria o mes, e as reparacións
tamen che quitan tempo, sempre me retraso. Este traballo e experimentar,
tes que investigar, probando, perdes pasta o principio.

M: O normal, que é que mais fas, reparacións, construír?

T: Reparacións é o que mais, todo o ano, cada ano contei os dous primeiros anos,
catrocentas guitarras pásanme polas mans, e é o mais rentable, conta que facer
unha guitarra tes que comprar as pezas, cen mil pesetas, e construír non sacas moita pasta ,pero é bonito, é un vicio. Outros xogan o futbol e...

M: Outros instrumentos que non sexan guitarras?

T: Non, en principio non, pero algunha vez un violín pasoúme polas mans, para repar. Algo sinxelo, pero construír non, non teño nin idea, e aparte xa me pasou o
tempo de aprender.

M: Madeiras coas que traballas?

T: As tipicas para esto, caoba, arce, fresno, nogal, ebano, as típicas que se usan dende sempre, a mellor, depende de cada guitarra, asi, cada madeira dalle o seu sonido, por exemplo as gibson normalmente levan caoba, para darle ese sonido, pesado denso.

M: Onde a consigues?

T: De estados unidos, outra cousa, tamen, en galicia hai un trapicheo de madeira,
como é un porto importante de entrada para europa, por exemplo a caoba noutras cidades de españa díficil pero en ferrol, vilagarcía por ahi hai moitas madeiras vellas de hai moitos anos e eso é bo para a guitarra cando mais antigua sea a madeira mellor que mellor, e madeira que xa esta curada...

M: Barnices, que din que é moi importante?

T: Eu traballo normalmente con laca nitrocelulosa, e unha laca mais débil
ó roce, ó desgaste, pero é mais lixeira, pero por exemplo, para un violín, o 25 por cento do sonido e o barniz, e úsase moito poliester e poliuretano, pero que pasa, e moi díficil traballar con eles, son moi duros, quedan moi ben pero cando tes unhas instalacións adecuadas, unha temperatura, unha corriente de aire provocada a proposito..., a veces traénme guitarras para despintar, para que se vexan as madeiras, e atopaste con cada cousa, capas de ata dous milimetros de barniz, dous milimetros, que é duro, moito mais duro que a madeira, e obviamente, ten que influir no sonido.

M: E as pastillas, depende do tipo de guitarra que queiras, tamen influen no sonido
As pastillas que mais che gustan persoalmente, cales son?

T: Claro, a min nunha gama determinada, todo ten calidad, gibson, dimarzio, todo ten calidade, nunha gama de cen euros, a calidade tela, e logo o que tes que buscar e que che guste, a min mira, non sei se buscamos un determinado sonido porque nos acostumbramos a escoitar esto, o que pasa, explicoche; nos cincuenta fixeronse moi ben as cousas , eses tipos sabian o que facian, dixeron mira vamos vamos a xuntar esta madeira con esta, vamos usar estas pastilllas, non era porque
sairan asi as cousas de casualidade, nos cincuenta mirabase moito o tema.
E agora, a maioria dos guitarristas sobre todo, estan volvendo os inicios, buscan ese sonidos.
Os baixistas non, nese sentido os baixistas son mais innovadores, arriscan moito, buscan cousas distintas, o 90 por cento das guitarras que me encargan son copias de guitarras miticas dos cincuenta, sesenta como moi tarde.
Vexo mais curioso, non sei se friki e a palabra, o baixista que o guitarrista, arrisca mais, o guitarrista mais que nada volve os 50, a ese sonido
porque penso, que nos 50 armaron o pifostio, non sei se nos acostumbramos a ese bo sonido.

M: Que nos podes dicir da cordaxe?

T: E nas cordas tamen, unha calidade, se ve, eu vexo calidade en todas as marcas,
diferencia, mais que nada seria entre aceiro ou niquel, aceiro e mais denso o sonido, pero despois as marcas, nunha gama de precios, calidade vala ter, logo cales escollas e cuestion do gusto de cada un, o unico se che digo a verdad, hai unhas cordas modernas que aguantan mais tempo, non esta triunfando nada, vexo que a xente, non sei se sera polo precio, non lle gustan.

M: Cal e otraballo mais estraño que che encargaron?

T: Pois un que fixen o principio, un guitarrista Marcos Teira encargóume un cacharrin,porque é flanmenco, e oe, non podes chegar e darlle, é unha cousa moi tecnica, hai que quentar,e encargárame un cacharrin perqueno con cinco trastes, para quentar a mao dereita, e por certo,interesarame por facerlle a patente o non chegara a patentalo, e pouco despois patentarao un tipo
e non tivo ningun exito, asi que menos mal que non fixera nada.
Tamen os de berroguetto me encargaran unha cousa asi, para practicar nos viaxes no bus, e asi.

M: Cantas guitarras tes feito?

T: Nin idea, non moitas pero unhas vinte, vintecinco, trinta pero nunca as contei.

M: Mais ou menos recordaas todas?

T: Si, mais ou menos si, o principio fixen para os coñecidos, que deixan os cartos en apoiarte,houbo unha epoca que dixen hai que mellorar esto, e paseime case un ano facendo guitarras para min, e faciaa e non me molaba, e o lume, quitaballes as cordas e ala para queimar, epaseime asi destrozando madeira un ano, pero bueno, que queres e unha maneira de facer algo un mesmo.
Facia experimentos seguido seguido

M: E cando rematas unha guitarra, que e o que tocas primeiro nela para probala?

T: Huy, non sei, non sei non sei, o que fago, e tocalas desenchufadas, que e o
importante nos instrumentos, pero nunca me parei a pensar, creo que nunca toco
o mismo, improviso moito, tocar sempre o mismo non me gusta nada.
O que fago cando as probo, e ir a zonas concretas, nas fender vou o duodecimo traste a facer a escala pentatonica de mi, que e ai onde se mira o sonido fender, asi metalico.

M: Xa a ultima cousa, un disco, unha guitarra e un guitarrista

T: Ah, si, isto xa persoal de todo, "Whitesnake 1987", o guitarrista, John Sykes
disco grabado para facer pasta, de estudio pero queiras que non,
non esta grabado como os de hoxe en dia, un disco que e moi pastelero, pelos cardados, moito beibi, beibi, love, love seguido, pero eu penso que e un gran disco disfrazado de esa estetica.
glam y hard rock, e o guitarrista john sykes gustame moito, cunha les paul custom, cunha distosion moi moderna, pero, curioso.

M: Esa e a guitarra que escolles como guitarra favorita?

T: Non, unha non escollo, unha para cada cousa, a fender para o sonido fender e a gibson para o gibson, hai tempo levabase unha guitarra versatil, para tocar todo, pero iso é imposible, eu quedariame gustariame ter as catro guitarras miticas, en vez de unha soa con mil botons para facer trampas.

M: Moi ben pois xa esta, que che parece?

T: Cojonudo!

Non hai foros de guitarras na rede onde non apareza este fenómeno.

terça-feira, dezembro 05, 2006

GALICIAN MUSIC SPEAK GALEGO IN TWO FRONTS
Hoxe a noite a xente que lle gusta a boa música feita no país, na lingua do país e por músicos do país ten unha dúbida. Achégarse ó Sar -Multiusos de- a ver os ourensanos Lamatumbá co atractivo de que estaran acompañados por unha banda internacional como Asian Dub Foundation, por unha boa casua ademais, seica é contra o lume.
A outra ofreta é na histórica Sala Capitol onde presentarán o seu último e marabilloso disco -Comercial, xa a venda- os compesteláns Ruxe-Ruxe. Acompañados por a revelación do verán, Marquinhos Drinkin e o seu inxenio(e + sorpresas).
Quen tivera o don da ubicuidade. Pero éche o que hai. Que haxa ben xentiña nos dous concertos, que seguramente será así.
Eu recomendovos os dous, e como preguntarlle a un neno, ¿a quen queres mais a papa ou a mama?. Os dous. Longa vida para a música galega.
Por certo para mais inri, hoxe tamén no Gatos A PEDIR DE MILKHOUSE (Pontevedra), pop-rock. E tamén o Barça-Werder Bremen, os da xeración do 78 (e mais algún do 79) teñen a súa xa típica cea. Buffff. Ide amodiño e respetade as sinais, de todo tipo.

sexta-feira, dezembro 01, 2006


LOS TIGRES DEL CAÑOTAS HOXE VENRES NO GATOS

O conxunto de rock cachondo, humorístico e de temática sexual (entre outras moitas mais cousas) de Perlío, concello de Fene. Chegan ó Gatos despois dunha longa negociación bilateral, presentarán ó seu segundo larga duración "Rock Machito".
Para mostra un botón:
EL PUTERO (hit do seu primeiro álbum)

Sigiloso por la noche
al salir de trabajar
cubierto por un abrigo
que te proteje del frio
y también tu identidad
esquivando a la gente
con rapido caminar
pero vas siempre pendiente
de no ver algún vecino que te pueda delatar

solo eres un putero
que nunca podrá entender
que lo hacen por dinero
nunca te podrán querer

estas jugando con fuego
te estás jugando la piel
cuando menos te lo esperas
te la cambian de burdel

te paras frente a la puerta
los nervios a flor de piel
Tu quieres volver a verla
Y pagarle lo que sea
Es dulce como la miel

Estrecharla entre tus brazos
Oirla llamarte guapo
Y al cabo de media hora
Darle todo lo que cobras y a dormir solo otra vez
solo eres un putero
disfrazado de señor
y es porque no tienes huevos
de montartelo mejor

te quieren por tu dinero
No por tu conversación
tanto tienes tanto vales
Es la vida don Ramón

Pero ya de vuelta en casa
Rapidito a descansar
Y mañana en el trabajo
contarles a los colegas que te hartaste de ligar

Pero no engañas a nadie
Porque aquí todo se sabe
Luego hablan a tus espaldas
Y aunque no les faltan ganas
De subir para probar

solo eres un putero
que nunca podrá entender
que lo hacen por dinero
nunca te podrán querer

solo eres un putero
y no hay nada más que ver
que para ti no es un juego
es una forma de ser.

Agoran triunfan coa ranchera Lupita, mais información na súa páxina web:
Tigres del Cañotas
Dicir que hai dous compoñentes que comparten grupo cos Cempés.
Festa asegurada.
Hoxe tamén ás 11.30 h, obra de teatro na Fundación

segunda-feira, novembro 27, 2006

O CIRE E OS PAUS.
Dia D, hora H. Domingo, 16.15 horas. Encrobas, Cerceda. Aquapark, Meirama e Sogama.O mellor terreo de xogo da categoría, ex equo co Boimorto.
Tarde invernal. Vento huracanado e trebóns intermitentes. Non nos beneficia(lémborme do partido de PonteCarreira).
Empeza o partido. Estamos nas berzas. Despiste entre a zaga e o porteiro, 1-0. Un doce agasallo melidense para contrarestar tanto carbón acumulado na central. Débense portar mal por estas terras, non?. O que é no fútbol non son malos, son jorrós. Reaccionamos o mazazo do gol en propia cunha boa ocasión xerada por Tarrío que manda o coiro ó longueiro. Estáo facendo ben, pero acusa a decisión técnica do míster de cambialo da banda(onde aparece con perigo) pola punta do ataque. Descanso. Café aragonés (con jotas) e faria.
Juan "Rolán" aproveitando o tirón de que a deusa fortuna deixou algún €uruco recentemente por estas terras, vía Palas, véndelle lotería ata a chimenea da central, xa decorada e iluminada para as datas navideñas que se botan enriba.
Segundo tempo. Xogamos a favor de aire. Non nos beneficia en exceso. Sae Tarrío (demasiado cedo na miña opinión). O seu sustituo, Ramón Camiño, xera cun balón a área unha polémica pena máxima. Transforma Jechu maxistral.
Xogamos contra dez. Volcámonos encima deles. Sae "Taborda". Xogamos contra nove.
Falta un minuto. Jechu colle un balón case en campo propio,fai unha xogada marca da casa e manda o esférico dun pau ó outro. Final. O trencilla, primo de Bucham o de Shin-Chan, e requerido na banda polos "Mafiosos" do lugar. Opta por se meter rapidiño na caseta e esperar a que o veña buscar a señorita Matszusaka.
Vimonos para a casa. Tremenda a procesión de "choriceiros", é dicir, xente que ven o fin de semana o seu pobo natal procedente da Coruña e volve o domingo pola tardiña.
Fai poucos días que finou Ferenc 'Pancho' Puskas Biro. O xogador húngaro é o máximo goleador da historia do século XX. Só co Madrid metu 324 goles en 372 partidos.
No seu tremendo palmarés destacan, un título olímpico un subcampionato mundial e tres copas de Europa co Real Madrid.
A este clube xa chegou con 31 anos e cun excesivo sobrepeso.
Con motivo do seu pasamento o xornalista deportivo, con maiúsculas, Vituco Leirachá escribu un artigo homenaxe onde desvelaba, entre outras cousas, o consello que lle deu o "maxiar de ouro" á xoven promesa herculina que chegaba a casa branca, Amancio Amaro: "Amaro, cuando te veas ante la portería, apunta a un palo y no mires para el portero porque entonces te atrae el disparo".
Pois eso, coa mala sorte que temos cos paus, sobre todo o montenegrino de Zaramil, co sabio consello de "Cañoncito pum" Puskas todo vai ser mellor.
Que se preparen en Queixas, favoritos o ascenso, escuadra que visitamos o vindeiro domingo no seu feudo, porque chega a marea azul e o seu rexurdir.
Deixovos o enlace do artigo de Leirachá.
E un video dun marabilloso tanto de Puskas (in memoriam) coa sua selección Hungría:

sexta-feira, novembro 24, 2006

EN ARZÚA HAI TOMATE
"Julieta Venegas se ennovia en Arzúa"
Así reza o titular da Última de hoxe do xornal herculino La Voz de Galicia.
Igual é que era algo cedo cando o lin pero tiven que esfregar os ollos e volvelo a ler. Si, definitivamente pon Arzúa e non é 28 de decembro. Antes de indagar na lectura do articulo en sí, pensei para min e pensei en Fandinho e nunha cospiración stalinista por aquelo de Trotsky-Mexico d.F-NewMercader. Despois pensei en Cascón, igual lle fixo unha entrevista e a rapariga quedou prendada dos encantos do radiophonic-man da vila do queixo. E por último pensei no mítico e auténtico "Pepsi" e nun encontro nocturno-diplomático de primeirísima orde. Pero impuxóse a lóxica e resulta que o home arzuán en cuestión é Carlos Mariño, o mítico Mariño que empezou facendo á Festa dos Botes de rapas e que agora e manager de grupos punteiros en Madrid. A súa productra, un guiño ós históricos Clash chámase Spanish Bombs.
Mariño con familia na parroquia melidá de Vitiriz (o famoso triángulo Rocamador, Vitiriz, Baladás) parece que engatusou a mexicana é de feito, segundo conta a voz, xa foi con ela ós premios MTV latino.
Parece que segue a conexión musical mexicana-centro de galicia dende fai tempo.
E refíromen ós veráns que pausaba a pequena Paulina Rubio nunha finca, da parroquia cesurana de Trasanquelos, propiedade do seu padastro de ascendencia galega.
Noraboa a Carlos e...a Julieta.
Nova completa aquí.

quinta-feira, novembro 23, 2006

POLÉMICAS BIOGRAFÍASParece que o panorama editorial "patrio" está que se sae, pero non por alta literatura senón por unha serie de chascarrillos que vos paso a relatar:
Libro:"Yo también sé jugarme la boca. Sabina en carne viva" de Javier Fdez Flores e o propio xenio de Úbeda. Á cuestión de Flores acerca dunha cea do poeta cos príncipes, Sabina conta isto:Qué anécdotas te puedo contar de aquel encuentro? Cuando deSastrón puso el vals, que era un vals dedicado, yo, con un poquito de maldad, en lugar de que fueran los principitos los primeros que bailaran su vals, saqué a Leti a bailar.

Y Javier Menéndez tira de la lengua a Joaquín Sabina para que cuente más de la velada.

JMF: Y ¿qué cara puso el Príncipe?

JS: (...) El caso es que estoy bailando con Leti y le digo al príncipe a gritos: “Oye, Felipe, ¡saca a bailar a mi novia que le está dando un enorme ataque de cuernos” (…) El príncipe la sacó porque es un caballero y bailamos el vals nupcial Leti y yo y el príncipe y mi novia. Luego me contó mi novia que cuando acabo el vals, el Príncipe le dijo una sola frase: “Bailas de cojones”.


La Leti me contó, casi de entrada, un chiste de Lepe sobre ella muy divertido: ‘¿En qué se parece Estefanía de Mónaco a Letizia? En que Estefanía de Mónaco folla con un funambulista y Letizia es una fulana muy lista’
(tirado da páxina www.larepublica.es)
Outro libro polémíco é 'Esperanza Aguirre. La presidenta', de Virginia Drake. Biografía autorizaa de Espe na que se lle dedica certas lindezas ó seu compañeiro de partido e rival político ó mesmo tempo, Alberto Ruíz Gallardón.
Para min o grave é o seguinte: tener pagas extras me tiene mártir, las he tenido toda mi vida y las echo de menos en Navidad y en verano. No es que haga números a final de mes; es que muchas veces no llego, con la excepción de cuando fui presidenta del Senado, que entonces sí cobraba un buen sueldo. En el paso del Senado a la Comunidad casi dividí por dos los ingresos'
Unha sorprendente revelación xa que a presidenta da Comunidad de Madrid gana ó ano 100.742,91 € o, 8.395 ó mes. Para que seña máis claro, en pesetas: 16.762.209 ó año ou millón e pico ó mes.

quarta-feira, novembro 22, 2006

MEDIO METRO SON 50 CENTIMETROS.A NBA sempre é sorprendente. Como sorprendente é a chapa que lle pon Nate Robinson de 1.76 m. ó chino Yao Ming de 2.26 m. Medio metro de diferencia, case nada.
Para que vexades a grandeza do deporte e a ansia de superación que reside no mesmo.

terça-feira, novembro 21, 2006

O CIRE ESTÁ IMPARABLE
Supoño que a maioría de vos xa estará informado, senón botádelle unha ollada ó blog de Quintás de Palas onde nos informa da terceira victoria consecutiva do Cire por 0-2 a domicilio no campo do San Martiño, aló en Cerceda, pasando A Silva.
Partido de oficio no que o Cire foi inmensamente superior ós locais.
Abriu a lata o mediocampista azul, Miguel de Folladela, Miguito cun tiro sorprendente de falta onde colaborou algo a defensa e o porteiro sanmartiñano. Na volta de ver o rubio melidao deberon pensar que era o caféconleite de Roberto Carlos.
En homenaxe ó cuñadísimo de Pedja ,dedícolle este parecido i-rrazonable con Michelle Brown, Franco de "Paixón e gavbiáns". Fuego en el cuerpo folladeliano.
Noutra orde de cousas, no partido houbo unha situación cómica e tráxica ó mesmo tempo. Ë malo para o equipo que "Pedja" Tarrío aínda non mollase nesta liga.
O tanto que fallou o outro día é unha mestura de todos os que vades a ver, se queredes, no video que vos deixo do YOU-TUBO. Só queda desexárlle sorte e que "siga buscando" como o que saía nas pegatas dos chicles.
Dicirlle a Alberto tamén que a portería nosa é a "dalá" non a "dacó". :)
A Jechu que siga forzando penalti, a Iker "Perillas" (un dos membros do clan "Violadores del Versus"-conxuntamente con Pájaro-) que siga parando como sabe.
E o resto do equipo que lle fagan caso a Luis Eugenio "Famoso" e que o sigan facendo igual de ben. Porque esta tempada volta ser AZUL.
PD: O récord das últimas 10 tempadas de puntos, se non me engano, debe ser o do ano pasado de vintaepico puntos. A por el, xa na primeira volta..

sexta-feira, novembro 17, 2006


CHEGA O FRIO E O ROCK A MELIDE.
Cando semella que o inverno quere facer acto de presencia (e xa non é xa, segundo os nosos maiores, que razón teñen) parece que en Melide nos vamos abrigar non con mantas senón con guitarras eléctricas. Polo menos hoxe Venres.
A oferta é moita e sobre o papel de calidade mais que decente.
Empezaremos pola Fundaciñon onde Xaime vai traer ós Apóstoles, como non de Santiago, grupo que petou nos primeiros 90 grabando un único disco que foi nº1 dos 40 pijopales. Despois Moncho Lago e os seus compañeiros grabarían un disco dedicado a SD Compostela onde destacaba un pasadoble homenaxe a Caneda que dicía algo así "Todos estamos contigo y yo te lo digo amigo Caneda(....)en las alegrías y en las penas, que viva Chema Caneda y viva la madre que te parió". No comment.
Se queredes afondar mais na historia deste grupo picheleiro preme aqui
Despois poderíamos seguir coa oferta do 600 que nos trae ó grupo de punk vasco(Barakaldo) Macarrada formación dun dos compoñentes dos últimos MCD autores de temas tan coñecidos no universo underground como "No mas punkis muertos" ou "Cargao de alcohol".
Acutarán como teloneros, tanto hoxe como no concerto de mañá en Vigo, os melidaos Porka Miseria.
Todo por 6 €.
E para rematar no mítico Pub Gatos (nove anos xa de grupos en vivo) tócalle o turno a Sugar Mountain. O grupo pontevedrés bendecido por toda a crítica especializada vén de grabar un disco en EEUU producido por Eric "Roscoe" Ambel (todo un clásico) e masterizado por Greg Duffin (Bruce Springsteen, David Bowie, Herbie Hancock, etc.)
Case nada meus. O que fai Sugar Mountain é todo un ROCK con maiúsculas.
Pois como vedes onde escoller hai, tamén é unha boa opción p quedar na casa e comer unhas castañiñas con viño novo.

quarta-feira, novembro 15, 2006

QUENDA DE LETRAS
Como ben sabedes "Cifras e letras" xa leva case que un ano nas sobremesas da TVG ou A Galega (como queirades). Un formato de concurso inventado en Francia e que leva xa,mais de trinta anos dando bos datos de audiencia.
En España emitírase nos anos 90 presentando por Elisenda Roca, antes xusto de que escomenzara outro concurso senlleiro como é o "Saber y Ganar" de Jordi Hurtado.
Dende fai unhas tempadas Telemadrid retomou o concurso e o encarregado de dirixir o cotarro no plató é un gran coñecido para os galegos, o gran Paco Lodeiro. Un home multimedia que tanto imita a Paco Vázquez ou Arsenio como que ten un bar na Praza do Convento chamado Ramiro de non sei que Libro de Familia.
Pois ben mirade este video e comprobade que caprichosas son as letras....
Xogade tamén, eh.

Non ten desperdicio tampouco, o acento "castellano" de Lodeiro cando pregunta
¿Cuan-tas le-tras Lu-cí-a? , bufffff
Unha dúbida que vos plantexo, ¿ ten posibilades Jorge Mira con Iolanda Castaño?.
Se da tabla do 75 depéndese ben sei eu como acbaría o conto.
Deíxovos outro videolink cun concursante peculiar do concuro.
Prémelle, show must go on.

segunda-feira, novembro 13, 2006

SOMOS AZUIS...OUTRA VEZ
E todo aconteceu o día en que volvimos a ser Azuis (como ben di Pájaro) despois dunhas tempadas xogando de verde botella. O bon destas prendas é que eran de manga longa e prestabánse ben para o inverno.
Pero a historia manda, e a ilusión que hai este ano, entre outras cousas pola construcción do campo novo e a seriedade no banco e nos adestramentos, tarefa que xa se viña facendo ben o ano pasado onde despois de moitos ,moitos anos fixemos bastantes puntos e bos partidos, e eso tiña que verse tamén no equipamento.
O novo patrocinador do Cire para a categoría senior é o CCA de Melide (Centro comercial aberto), que subvencionou unhas elásticas modernas acorde co fútbol actual, marca Luanvi.
O CCA é nha entidade nova que aglutina a preto de cincuenta comercios da vila e que está apostando polo deporte, a cultura e a sociedade civil en xeral(amén de defender o comercio local que é o motivo principal do seu nacemento), con iniciativas en beneficio de todos. Gracias o CCA polo seu apoio e penso que isto non vai remata aquí, porque teñen pensado facer unha serie de campañas onde o equipo do Cire se erixe como protagonista. En conclusión, o pobo de Melide volta a confíar no seu clube de toda a vida, o Centro Instructivo Educativo de Melide (Cire), agrupación pola que pasou moita xentiña do pobo e nos fixo a todos un pouco mais persoas.

12/11/06. Toques 1-Cire 3
De Pé e de Esquerda a Dereita:
Luis Eugenio Mato (adestrador), Brais, Pájaro,Ramón Camiño, Perilla, Suso Pampín, Miguito, Chiki e Santi Quintás.
Anicados: Pucha Sr.(directivo), Pucha Jr, Óscar, Marcos Pampín, Jechu, Tarrío, Nacho e Alberto Prado (capitán).
Xa era hora de teres unha foto oficial do equipo azul.
Se querédes ollar a crónica do partido pasade pola: Web do Cire feita por Santi "Taborda", o goleador dos derbys.

Non, non vos preocupedes Jechu non fichou polo Dépor, de momento.
A petición de Alberto Prado "Torito pequeno, Cuerno Doyuna" poño este parecido entre a estrela do Cire e o novísisimo xogador astur do Deportivo, Adrían López.
A calidade do escaneo é moi mala, pero como o dixo o outro, "éche o que hai".

Estes foron os resultados da enquisa feita “ad hoc” para o derby de onte domingo.
Como vedes o 28 % non se enganou e confiou en que o Cire gañaría o encontro por mais dun gol.
No segundo posto de votacións, con catro votos cadanseu, temos un empate entre os que apostaron por unha victoria dos locais pola mínima e os mais optimistas que confiaban en que o equipo derrotado pagaría unha mariscada no Xaneiro a todo público que acudira ó partido.
Se teñen que pagar unha mariscada a todos os que foron o campo, había ser como “unha voda” das boas. Porque segundo se dicían o público no Municipal de Fonte Queimada rondaba as 300 persoas.
Na terceiro posición atopánse os catro siareiros que contaban que o Toques vencerá por un gol. Non andiveron lonxe . Se marca o penalti Carril, cambíabache o conto.
Na cuarta praza, novo empate, desta volta as táboas son entre os que confiaron en que o Cire gañaba pola mínima ,os que un pouco despistados , con esto do fútbol afeccionado, preguntábanse , pero ¿quen xogaba? e as duas persoas que pensaban que en vez de encontro haberia unhas partidiñas de tute no Lorena. Foise , pero algúns antes e outros despois. Por certo que esta pegado a montase de “Victor Casal”.
Houbo un home realista que pensou que non habería partido a causa dunha “garrafonada” colectivo por parte dos “pazos” melidenses. Algún non saíu, e iso si que é noticia, por mor do derby. A paixón pode con todo.
Con bon criterio ningúen confíou no empate entre as escadras, aínda que nun derby é o resultado que mais sae.
Non houbo votos tampouco para a opción de que o trencilla non acudiría a Toques.
Vir veu, pero chegou tarde. Tomaría un café polo camiño. A verdade é que era malo con ganas. Débelle gustar o fútbol inglés que o tentaba arranxar todo co diálogo.
Coido que onte algún cartón mais (polos dous equipos, tivo que haber polo menos dous expulsados) tiña que caer. Coméntabase de que o arbitro non poido vir antes porque estivo facendo a “augardente” e aínda lle duraban os efluvios da encertada.
Ë que a xente éche moi amigha de falar.
Gracias por participar é facer esto un pouquechiño mais entretido.

quinta-feira, novembro 09, 2006

MELIDAOS NO MUNDO-MUNDIAL.
Lendo o semanario gratuito que edita o Grupo Correo, e que leva por medieval nome "Tierras de Santiago", canto mellor sería "Terras de Compostela". Mais poético e todo. Pero bueno, hai xente que ó xornal cabeceira deste grupo xa lle chama "El Correo Manchego" así que...
Pois botandolle unha ollada ó newspaper atópome que na sección "Gentes" e baixo o epígrafe "Emprededoras" sae unha melidá da xeración do 79. (que ano tan bon)
Sonia Seoane, Doutora en Xornalismo pola USC e que xa leva uns anos laborando en Arzúa (antes na radio municipal e agora como xefa de prensa do concello).
Senón foran abondosos os motivos polos que saíres na prensa a causa prinicpal do artigo resulta ser unha ponencia de Sonia (La democratización de la administración en el ámbito local (Ayuntamiento de Arzúa) que se leu en México no "Congreso Internacional de Desarrollo e Investigación Sociocultural" .
Noraboa a Sonia polo seu traballo.

Anécdota: Fixarse que entre Sonia e o cassette hai un "díp-tri-tico" de Lamatumbá.

quarta-feira, novembro 08, 2006

PROGRAMACIÓN OUTONO (Un pouco de cultura e música na cerne.)
Este Venres día 10 de Novembro á 1.00 h da noite na Sala 600 actuarán "La banda de Nash".
Tres uruguaios afincados en Gz que ofrecerán versións de grupos que xa estan na historia da música como :Beatles, Rolling,Police, U2, Queen, Santana, Deep Purple, Satriani, Led Zeppelin, Nacha Pop, etc etc. Vaia abano de grùpazos que teñen.
Venres 10 Novembro. Pub Gatos "Venres 10 de Novembro: Presentando o seu novo traballo "LANZARSE A LAS HERIDAS", retoman o pulso do GATOS os estradenses ROBIN DE LOS ESTERCOLEROS Y SU ALEGRE BANDA DE PATAPHISICOS, (xa que foron os primeiros en ofrecer un concerto nesta reserva india e que moita xente pensou que eran dous grupos) pouco antes de telonear ós seus admirados Burning na Sala Capitol de Santiago. Mencionar que un tema deles, "TU CUERPO ES UN MUSEO" foi a sintonía empregada por TVE, tanto na 1ª coma na 2, para anunciar o Gran Premio de Motociclismo de Estoril e outro, xa se verá cal, vai estar no anuncio do Gran Premio de Valencia deste vindeiro 29 de Outubro. Así que a festa está garantida e non faltarán versións dalgún clásico, sobre todo os mencionados Burning" Di Nani
Venres, 17 Novembro.- Sala 600.- A 1.00
. MACARRADA.- Antigos M.C.D, punk-rock dende Bilbao teloneados polos melidaos Porka Miseria.
Venres, 17 Novembro.- Na Fundación.- "Los Apóstoles" .Grupo revelación dos 90 (nº1 nos 40, seica).
Venres, 17 de Novembro: Sugar Mountain, Pub GatosDende unha das hoxe en día Novas Orleáns galegas, é decir Pontevedra, chega por segunda vez ó Gatos o rock americano, copre decir que máis ben sureño de SUGAR MOUNTAIN para presentar a tod@s o seu novo disco "IN THE RAW" producido nos EEUU por Eric "Roscoe" Ambel (Del-Lords, Yayhoos, Steve Earle..) e masterizado por Greg Duffin (Bruce Springsteen, David Bowie, Herbie Hancock, etc.) que está acadando un gran reconocemento nas radios e revistas especializadas. Xa vedes que con estas referencias a calidade está máis que garantida e o rocanrol primará por riba das acometidas do sétimo de cabalería e outros indios renegados
Comentános Nani.
Venres 24 de Novembro, para rematar o mes de San Martiño, qué rico esta todo: raxo, zorza, e logo cando curen xamóns, chourizos, cacheiras, etc. virán dende Terras do Deza o grupo ALEN que interpretarán temas do seu primeiro traballo homónimo e autoproducido. Decir que algún dos seus membros formou parte dunha histórica banda galega hoxe desaparecida: THE KAMBOTES. Outra festa rachada que temos por diante.
Ademais, obra de teatro Na Fundación o 1 de Decembro denominada "Intres-creación colectiva".
E Concurso de Monólogos, sen data aínda, con 600 € en xogo. Apuntarse neste correo, afarandula@gmail.com ou no nº de tfno: 610 411 775.
"Hay cantidad, hay calidad, hay hay hay variedad...." Que diría Costas en "De hoy no pasa" célebre álbum dos vigueses Siniestro Total. Busque, compare y si encuentra algo mejor "ademándamelo".
THE MATCH´S SUNDAY COUNTDOWN IS BEGIN. GOD REPART LUCK.
Xa queda menos para o encontro de rivalidade comarcal do fútbol afeccionado da terceira autonómica grupo V galega.
Domingo ás 16.00 h, no campo municipal de Toques. Será o primeiro partido que disputen no seu feudo os toquenses xa que o estadio estaba pendenete de homologarse pola Federación Galega de Fútbol (seica lle faltaban esas infames barandillas, que son obrigatorias -por delimitación física do terreo coa grada-, pero que todo o mundo opina que poden producir lesións os propios xogadores).
Antes desto o Toques xogaba no Municipal "Zahorra stadium" de Santiso. Que llo digan o chilenero-loco de Josu, que perpetrou unha "tijereta" sobor do firme pedregoso santiciense e doéronlle os cadrís catro días seguidos.
Vedes que tedes unha inquisas á esquerda por se vos apetece facer un vaticinio.
Non hai premio. Sintoo moito. Só vos podo agasallar , con outro parecido razonable (non quero ser pesado con isto,se algúen quere comentar algo que o faga e me ilumine)entre o rexidor do concello a carón do Bocelo -co debido respeto e con cariño, que non lle pareza mal, non quixera ofendélo- e o dono dunha central nuclear duns debuxos animados para maiores que levan anos e anos (e que sigan moitos mais) na Tv.

Ah, outro parecido que se me acorda -esto é para frikis galegos-galegos- é entre o mítico ilusionista lucense Mago Antón e o actual campión de rallyes do campionato galego,o lalinense José Miguel Martínez Barreiro
Bamarti

segunda-feira, novembro 06, 2006

"PRADOS-MONTELEN-PARADELA-TOQUES" TIKI-TAKA
Onte xogou e goleou o Toques de fútbol no campo do Poulo (0-4).
O equipo de Julio fai un xogo práctico e efectivo, por momentos bonito, o que a xente xa denomina tiki-tokes-taka.
Aínda non perderon ningún envite, mágoa que para o domingo xoguen e perdan (a ver ) ó derby contra o Cire.
Un dos membros da plantilla, aínda que onte non xogou, é Casal o do Templo. Aproveitando a coiuntura de que a xente me reclama mais "parecidos razonables" a min Casal sempre me tivo un aire con Valdés o do Barça. Non son chuspidiños pero...

sexta-feira, novembro 03, 2006


NOVO ESTALO MUSICAL NA NOITE DO VENRES NO GATOS.
Coma sempre Nani rachando coa pana, despois de moitas noites míticas con grupos internacionais como Vantroi (México ,rock combativo con moitos discos no mercado), Bastet (glam rock dende Italia), Cenk (folk-rock dende Suiza) ou The Holybuttons (punk-rock from Suecia) entres outros, moitos nacionais e poderíamos dicir case que tódolos grupos galegos que tocan en salas de concertos, hoxe Venres-Sexta Feira no Gat-Horario habitual e coma sempre de balde veñen directamente de Portugal, The prostitutes.
Defínense tal que así:
Banda Portuense, cuja sonoridade abrange desde o Surf ao 60's Beat passando pelo Garage e Rock'n'Roll instrumental. Esta banda caracteriza-se essencialmente pelo seu som potente e pela forte componente cénica dos seus espectáculos em muito influenciada pelos filmes de Série B e bandas de Surf e Garagem dos anos 50/60. Desde a sua formação em Janeiro de 2002, a banda já actuou um pouco por todo o país e em Espanha no 2º Festival Galicia Costa Oeste.
A banda encontra-se neste momento a preparar aquele que será o seu CD de apresentação a ser editado no final do ano por uma editora espanhola e que será promovido numa tournée europeia
.
Esto é o que di Nani na súa web:
Chegan dende o noso querido e veciño Portugal e arroupados pola productora Eixo Norte Audiencia Zero (nun proxecto de intercambio e colaboración cultural entre o Norte de Portugal e Galicia), o rock irreverente de THE PROSTITUTES, nunha noite que non deixará a nadie indiferente e na que tod@s bailaremos ata que nos doan os pés, e probablemente a cabeza tamén (non pola música, desconfiados).
Se queredes escoitar algún temiña podedes ir a páxina de Marcus

terça-feira, outubro 31, 2006

O FUTBOL PRAIA ESTATAL FALA GALEGO, OU CORUÑO, NENO.
O mellor xogador do mundo de fútbol praia é da Coruña, chámase Ramiro Amarelle é formaba parte, antes de xogar o baompé nos mellores areais do mundo, daquel equipo do Deportivo Xuvenil que se proclamara campión de España xuvenil derrotando entre outros o Madrid de Guti e Raúl, ala por finais dos noventa.
Naquel equipo campión tamén estaba un rapaz con familia por Melide, Luis Mosquera, que incluso ten xogado moitos campionatos de futbol sala de Agosto no pavillón, co equipo da Noela por exemplo.
A tempada seguinte Lendoiro desfai todo o equipo (eran os anos de Manteca, Abreu etc e de pasar olimpícamente da canteira) e hai que buscarse a vida.
Luis vaise para o Compostela xuvenil e Amarelle empeza a xogar o futbol praia. A selección española daquela(formada por veteranos ilustres do fútbol 11) fíxase no rubio coruñes e integrao no equipo.
Dende aquela Ramiro convirtiuse no mellor sobre a area e actualmente é o capitán do combinado vermello.
Este venres a Selección Española, ou debería dicir Coruñesa, debuta en Brasil na copa do mundo.
porqDigo o de "debería dicir coruñesa" ue tódolos xogadores son do peñón herculino.
Amarelle, Nico, Castro,Javi, Pablo, Iri, Johny, Miguel, Valeiro e Reboredo.
A maioría xoga en equipos modestos do fútbol galego (mais ou menos como o Cire).
Se non me credes, comprobádeo.
Sorte a "SELECCIÓN GALEGA DE FUTBOL PRAIA" en Copacabana (Río).
Por certo os caricocas dinlle a este deporte, "futebol de areia".
TEMPO DO SAMÁIN
Infórmovos que o Cire, categoría senior, derrotou o domingo pola mañán (incluso algún ilustre noctámbulo privouse de saír o saturday, manda webs), 2-3 o Galegos no terreo destes últimos. Púxemonos 0-3 e fallamos un penalty (Non, desta volta non foi Pedja senón que foi o Pelusa do Casco Vello). Coma sempre deixovos o enlace do blog do Cire (feito por Santi de Palas) para saber mais deste partido e do resto da xornada nas outras categorías nas que compite o C.I.R.E Prémelle.
Se preguntades polo Santiso, a resposta é empate UD Santiso, ídem o Sobrado, e o Toques descansou.
Noutra orde de cousas na vila do císter, é dicir Sobrado dos Monxes, organizan un "Gran Magosto" para este venres 3 de Novembro´ás 22.00 h, que estará amenizado polo grupo de gaiteiros "Os Melidaos". Estrela invitada a Castaña zurda, Xele.
Voltando a Melide, xornadas micolóxicas de setas e cogumelos organizadas polo Asociación de Troiteiros "Río Furelos" mañán dia 1 de Novembro.(Entre outras datas).
Os Ruxe Ruxe estarán hoxe en Madrid, pretiño do Bernabeu, no Irish Rover celebrando o Halloween.
Unha tradición celta que aqui en Galiza coñecemos como o Samaín.
O de tallar cabazas ou melóns xa se facía aqui moito antes que chegaran as peliculas yankess.
Se queres saber mais sobre este tema, pica aqui.
Esta tradición aínda está moi viva en Cedeira, no norte da Coruña.
Nota: o logo é do mítico grupo alemán de metal, Helloween.

segunda-feira, outubro 30, 2006

JOSE MONGE CRUZ. "CAMARÓN"
Xa que vos falei de Camarón, non me din resistido e póñovos un video do tubo, do mito xitano interpretando "Como el Agua", gustaríame poñer
"La leyenda del tiempo" pero non a atopei. Camarón, no Olimipia de París no seu ocaso vital pero coa arte que sempre o caracterizou.

Limpiaba el agua del rio
como la estrella de la mañana,
limpiaba el cariño mio
el manantial de tu fuente clara.
Como el agua
Como el agua
Como el agua
Como el agua clara
que abaja del monte,
asi quiero verte
de dia y de noche.
Como el agua
Como el agua
Como el agua
Yo te eche mi brazo al hombro
y un brillo de luz de luna
iluminaba tus ojos...
De ti deseo yo toito el calor
pa ti mi cuerpo si lo quieres tu
fuego en la sangre nos corre a los 2.
Como el agua
Como el agua
Como el agua
Si tus ojillos fueran
aceitunitas verdes,
toa la noche estaria
muele que muele,muele que muele,
toa la noche estaria
muele que muele,muele que muele,muele que muele.
Luz del alma mia divina
que a mi me alumbra mi corazon
mi cuerpo alegre camina
porque de ti lleva la ilusion.
Como el agua
Como el agua
Como el agua.BIS

domingo, outubro 29, 2006


JORGE "MÁGICO" GZLEZ E DIEGO ARMANDO
Dous dos mais grandes artistas que deu o fútbol xuntáronse onte no Salvador nun partido de exhibición, chamado softball .
4-1 gañaron os de Maradona. Dous goles para Diego e un para Jorge.
Diego Armando invitou a Mágico a que forme parte do seu equipo. Normal.
Mágico González fixo mais polo país centroamericano "EL Salvador" que ningúen.
E iso que era un amante da noite e que no homenaxe que lle brindaron en Cádiz houbo que ir chamalo ó hotel porque se quedara durmido.
Xenio e figura, foi amigo de un gaditano ilustre, Camarón de la Isla.
Cóntase del que era mais técnico incluso que Maradona, David Vidal dixit.
Foi de xira co FC Barcelona a EEUU e houbo un incendio no hotel, todos baixaron menos el que estaba na cama cunha Californiana e dicía todo o tempo que el non fora.
Mais info de Mágico premendo aqui

quinta-feira, outubro 26, 2006

Ten razón Laura no seu blog, Ghaiteira, parece que nos mirou un chosco porque vamos de catástrofe en catástrofe. Lumes, riadas, arruinamento dos bancos marisqueeros nas praias das nosas rías, luas de mel no calabozo (Caso A.M. Ríos); só saímos na tele cando pasa unha desgracia.
E aínda por riba unha cousa que parecía que tiñamos aseguradora, pónse en dúbida.
Refírome á victoria no Tour de Óscar Pereiro. Non llo queren dar, queren deixar deserto o vencedor da edición 2006. Era o que nos faltaba. Non nos resignemos e protestemos, que xa andamos cansos de dicir que chove cando o que cae do ceo se trata de orín, ou?

terça-feira, outubro 24, 2006

Anexo ós resultados da xornada.
Segundo nos informan, Santi de Palas e Victor de Sobrado, o Toques empatou na casa do Órdes B a un tanto. Espectácular empezo da liga dos debutantes, estan terceiros na táboa. Esa información era a que tiña eu, pero ó non velo en ningún xornal non a puxen. Seguramente ó xogar sabado esquecéronse de avisar a prensa escrita. E o Melide Fútbol Sala escomenzou a tempada gañando ó Laracha en partido disuputado no Pavillón da Martagona. (3-1). A ver si este ano volven a unha categoría digna como a Atuonómica, que o FS non pode estar en Provincial.
Cambiando de historia cóntovos que dende que Peque leva o pelo longo xa levou unhos cuantos puteos, que si Jason Donovan que si nonseique, agora o que mais lle chaman é Rafa Nadal. Ata xa pide 100 pippers con Cola-Cao.

segunda-feira, outubro 23, 2006

FÚTBOL NA CERNE, E OUTROS LERIOS.
O Cire sucumbe en Pontecarreira (2-0), o Santiso fai o propio na casa no seu choque co Viltatuxe (0-3), o partido Toques-Órdes-B suspéndese e o Sobrado gaña o seu primeiro envite pola mínima tendo como rival ó San Martiño (3-2).
Xornada aciaga para o deporte rei da comarca na categoría de Terceira Autonómica.
Só a victoria do Atlético Sobrado lavou un pouco a imaxe dunha xornada para esquecer.
Dicir que o Cire, é o que me toca mais a mau -e o corazón-, non tivo o seu día na chuviosa tarde do domingo e baixou da "nube" creada a xornada anterior mercede ó magnífico xogo despregado perante o CASX.
Pero bueno, coma sempre se queredes saber máis sobre o Cire de maiores, dos Xuvenís (gañaron 4-6, tipo Federer) e dos Cadetes (perderon en Pastoriza-Arteixo) tedes que entrar no blog oficioso do clube, feito por Santi de Palas, xogador do primeiro equipo e técnico das categorías inferiores, Prémelle, blog do Cire.
Se queredes disfrutar dunha auténtica e xenuina crónica dun partido da Terceira Autonómica grupo-11, tedes que entrar no de Tono M., que representa ás cores verdeamarelas nos campos do país do Deza e o Trasdeza e no ciberespacio, Prémelle, blog da UD Santiso.
Para enterárse de que pasa co Sobrado Xuventude, neste caso é un sitio web ó uso : C.A.Sobrado X.
E faltános o blog ou páxina do Toques, que agardemos que non tarde moito.
Dicirvos tamén que empezou á tempada o Melide FS(fútbol sala), do que non teño noticias, pero cando as teña contaréivos como quedaron ós pupilos do tándem de gardaredes Neira e Conde.
Falando de tempadas, outra que empezou foi a de caza. Estar está catalogado como deporte, pero bueno supoño que haberá opinións e criterios para tódolos gustos.
Cambiando de rego, recoméndovos o blog do irmán de Marcus,Xurxo, unha bitácora que habería que clasificala como din os brasilerios coma, Beleza.
Outra recomendación internaútica é a da páxina dun tocaio meu que é
un apaixoado dos grandes mestres e virtuosos das seis cordas, e do mundo marabilloso da maxia:Diario do mago
Bueno xente como din por ahí: "Nunca choveu que non escampase"

sexta-feira, outubro 20, 2006



Hoxe, 20 de Outubro de 2006, cúmprese un ano desta andaina cibernética.
A todo a xentiña que entrou neste recuncho da rede de redes, só se lle pode dicir GRACIAS, e se a pesares diso aínda ó seguides facendo tedes o reino dos ceos aberto de par en par.
Como pasa o tempo, chacho.

quinta-feira, outubro 19, 2006


Agora tócalle a música.
Mañá Venres 20, naSala 600 -antigo A1-, concerto dos ferroláns RIFF-RAFF,grupo exclusivo de versións de ACDC(son moi bos) que xa estiveran alomenos duas veces na nosa vila no mítico Gatos.
Nese local non hai nada programado, esto é o que nos di Nani: "O Venres 20 descansaremos, había algo programado pero non puido ser. Cousas do rock and roll
Pero para rematar o mes o día 27, Venres por suposto, seguiremos ca onda metalera cos tamén coruñeses Pulsar, que a decir verdade non sei si veñen sos ou traen algún grupo acompañandoos, para ofrecernos un repertorio amplio con moitos guiños ós Deftones.
E así son as cousas e así volas conto, non esquezades que os concertos son a partires da unha da noite e ca entrada totalmente gratuíta, bueno si alguén quere facerse cargo dalgún dos meus gastos, non hai problema eh, que non se corte, estou aberto a calquer cantidade, sobre todo si é superior ós 24.000 €, je,je,je...bueno nada máis, moitos bicos a tod@s, saúde e moito r´n´r. Nani
"
No 600 haberá mais concertos no mes de Novembro, entre eles a Banda de Nash, Macarrada (ex-MCD) e Porka Miseria. Todo o seu tempo.
Xa que o blog leva o titulo que leva,e arengado pola xente, véxome na obriga de, a parte de facer esto por mera afición, en convertir esto nunha bitácora de servicio público.
E en materia deportiva, como me recorda Tono (), concretamente en fútbol (é o deporte rei e o no que mais xente compite da nosa comcarca) a información que din esta semán está incompleta.
E esta foi unha semana moi boa en canto a resultados, agáss o Sobrado (que como ben sabedes sucumbiu ante o Cire), os outros dous represantes da nosa comarca venceron nos seus envites.
O Toques, do grupo V de Terceira Autónomica, gañou 4-3 vs Galegos de Frades.
Xogaron no campo da Ponte de Santiso, porque o seu está pendente de cumplir unha normativa (dende a miña óptica rídicula) que obriga a que o terreo de xogo esteña pechado con "barandilla".
Os toquensen, nun inicio de liga sorprendente, é a sua primeira tempada federados, encarámanse nun moi meritorio segundo posto do grupo.
Como anécdota da pasada xornada, dicir que o xogador do barrio melidáo do Castelo, Josu, tentou unha chilena na zahorra santicense, con resultados nefastos para o seu lombiño. Ai, cabeciña.
E do Santiso, dicir que tamén gañou por 1-3 no campo do Dozón. Mais información no blog de Tono M..
A próxima xornada deparará estes choques:
Sobrado-San Martiño (estreando campo os da lagoa)
Órdes b-Toques (a ver se segue a racha para os de Julio)
Ponte Carreira-Cire de Melide (a seguir polo bon camiño)
e no grupo 11, Santiso-Vilatuxe (a parte de rivalidade futobolísitca, de bandas de música, son míticas a de Vilar de Ferreiros-Visantoña e a propia de Vilatuxe (Lalín))

Comenta Tarrío, depois da "ensalzación da amistad" que lle fixen un pouco mais abaixo, que teño unha botella de cen jaiteiros debaixo da mesa do ordenata.
Teño que desmintilo categóricamente, non, de momento non a teño. Pero si que me gustaría ter un PC "tuenado" como o da foto.
A imaxe correspnde ó "propietario" deste blog; Falabarato, e fíxose popular entre o mundo do blogmillo galego.

quarta-feira, outubro 18, 2006


PEDJA VIVE EN SAN SALVADOR
A estas alturas da película case que todo o mundo mundial sabe (ou deberíao saber) que o ídolo persoal de Tarrío é un ex-xogador balompédico montegrino.
Pedrag Mijatovic, actual Director Técnico do Real Madrid; cando se oe falar del todo o mundo se acorda (ou polo menos os merengues) de que foi o heroe da 7ª no Amsterdam Arena fronte a Juventus.
Pero Pedja para Tarrío é moito mais, é un exemplo de "modus vivendi", a gomina, a perilla (as veces), a chulería innata (ben entendida), a clase, as formas, o saber estar, o sex-appeal (porque non dicilo) son rasgos que comparten ámbolos dous personaxes.
Eu a Pedja non o coñezo, pero sí a Tarrío, é podo dicirvos a parte de todas estas chorradas, que o estimo moito, e que é unha persoa dos pés (aínda que poña botas de chupamelapunta) á cabeza (aínda que ás veces pareza un anuncio de PolySwing).
Preguntáredevos a que ben este exercicio de amizade (mais propio dun sabado a noite cunhas copas, a famosa "exaltación de la amistad, que outra cousa").
Pois ben, a que esta tempada Javier Tarrío voltou a disciplina do Cire de Melide, e que o pasado domingo debutou perante ó Sobrado, realizando un gran partido (aínda que se lle notou un pouquiño que lle falta ritmo de competición) provocando unha pena máxima e, aínda que me doa na alma escribilo, errándoa tamén.
Pero dende aqui animámoste Terry a que inaugures na Pontecarreira a tua conta goleadoara e que nos fagas vivir vellos tempos.
Ala, utro día falaremos de Chiqui, Peque, Capi etc etc. Que se preparen.
Veña un abrazo compañeiros.

terça-feira, outubro 17, 2006

E-MAIL GRATUITO CO NOME DE MELIDE.net
Se queredes ter un enderezo electróncio de 2 GB de capacidade co nome de Melide despois da arroba, por exemplo tejedillo@melide.net, podedess facelo gratuitamente gracias a xestión do ciberpaisano Marcus. Só tes que entrar na súa páxina, Marcus.es e deixarlle un comentario dicindo que a queres, e quen eres. Mais información picando aqui.
Veña unha aperta, e xa sabedes cibermelidâos unídevos.

segunda-feira, outubro 16, 2006


PRIMEIRA VICTORIA DO CIRE, ESTE ANO.
Van xa tres partidos de competición, e xa fixemos de todo.
Empezamos perdendo 3-2 na casa do Oza dos Ríos (dous goles de Jhecho), empatamos a xornada pasada a un tanto(Brais, de falta) perante o Mesía, tamen fóra, e onte por fin gañamos xogando por primeira vez como locais (aínda que foi no campo de Vilasantar, xa que o novo campo municipal de Melide aínda esta por rematar -poñámoslle un mes ou dous- ). O dito, vencimos 2-0 os nosos veciños comarcais do Sobrado Xuventude, un rival que se nos resisíta dende fai anos e que onte por fin conseguimos dobregar.
Un moi bó partido do Cire borrou do mapa o conxunto marelo, que puido sair cunha gran goleada ó lombo, ó pouco que os nosos dianteiros tivesen mais sorte na definición. Non pasa nada, hai que gardar a pólvora para vindeiros envites, que falta a facer. A seguir así, rapaces que vamos ben. Noraboa a todos en xeral, gran partido colectivo. Destacar a Santiago "Taborda" polos dous chicharros e que non decaia para a semana fronte ó Pontecarreira, onde se non lembro mal o ano pasado o dianteiro palense tamén mollou, cun tanto de bemoles.
Deixovos o enlace do Blog do Cire, feito por Quintás, onde a parte de enterarvos do equipo senior, saberedes como lle vai as categorías inferiores, os xogadores do futuro.
A imaxe do balón Mikasa (por certo como mancaba na testa o cabrón) é unha homenaxe a Juan Segade, por tantos anos e anos de buscar esféricos na maleza do país (gran coñecedor da flora galega anexa ós campos, toxos, xestas, codesos, silveiras e demais elementos selváticos) e polos seus cafés (que no descanso espabilan a calquera).

quarta-feira, outubro 11, 2006

LUCUS AUGUSTA, FESTA FESTORUM
O nivel de concertos (todos gratuitos¡) que houbo este San Froilán en Lugo é de auténtico chapó. Xa levan unhos cuantos anos refrandados nesta tónica.(nordist mist-º ou schweppes, non sei)
Pero para min o prato forte (a parte do pulpo-polbo)quedou para hoxe e mañá. Aínda que moita xente non acude a capital lucense neste día por coincidir coa ponte do Pilar e coa masificación de xente en todos,todos, si todos, os sitios.
Se che gusta pasear sen agobios hoxe non é o día.
Para quen se achegue aló (50 km dirección nordeste, servizo de Freires (17.00,19.30,21.00) terá a oportunidade de ver a un grupo que foi Premio da Crítica Europea 2006 no apartado de novas músicas, Ojos de Brujo.
E como toque do país, a organización pensou en Ourense, Lamatumbá e Festicultores.
Casi nada. Mañá como coloifón, Barricada e Ismael Lò.
Disfrutade os que vaiades e cuidado cos botellóns na Muralla. Preme e flipa
Video de Festicultores trouppe, fíxadevos no xogo das puntas (picardía lucense).

terça-feira, outubro 10, 2006

Yasuri Yamileth vs Ankara´s Boy
Despois de ver este video...

...desontoxiqueime con esto:

I FOUGHT TO LAW, LAW WON.
Petei contra a lei e a lei gañou.
PD: Reggaton + Match3 = More blood ,less hair.

quinta-feira, setembro 28, 2006


MELIDEINBLOG xa aparece no século XIII nun pergamino atopado polo director do Museo da Terra de Melide, Xosé Manuel Broz Rei no Archivo Histórico da Universidade de Compostela. En realidade trátase dun manuscrito xa que o orixinal encóntrase no Archivo Histórico Nacional de Madrid.
Non tiñamos constancia de que Internet tivera tanto tempo de vida, pero agora xa o sabemos. Naquel tempo quen sería Bill Gates, un Mercader de Venecia?,
no canto de Apologhit habería un "Concurso de Cantigas de Escarnio e Maldezir", Tiña algo que ver Averroes co Clínico de Santiago?, Martín Códax xa era un viño daquela ou só un Marquinhos Drinkin da época?,¿Presentaríase Alfonso X "O Sabio" a "Saber y Ganar"?, etc etc,
Fora coñas e tonterías varias, hoxe o xornal herculino "La Voz" Nova de Verdade
publica na súa edición Santiago un artigo onde se fai referencia a unha copia do pergamino que hai no Museo e onde se recolle por primeira vez o termo "MELIDE".
793 anos despois a gran maioría da xente designa a vila da Cerne de Galicia como "Melide" esquecendo así anos escuros onde o "Mellid" foi imposto algo a forza.
O que ningúen esperaba é que nese anos da posguerra onde o "Mellid" era o oficial a xente inventouse un termo novo, o "Millí" que aínda hoxe emprega moitísma xente maior para refirise a esta secular vila.

quarta-feira, setembro 27, 2006

ORTIGUEIRA-IBIZA
O outro día comentoume Lorito o espectáculo de Antonio Campo, alcalde de ortigueira e empresario pizarreiro (rmau do dono de Cerámicas Campo da Laracha, seguramente tedes visto palés de ladrillos co seu logo, estes irmaus viñeron dun pobo pequeno da provincia de León) no programa da Sexta, Pocholo Ibiza 06.
Pois prefiro non opinar nada o respecto e que vexades o video si tedes tempo.

Esto é o que publica Vieiros:

APARECEU A SEMANA PASADA NO PROGRAMA DA SEXTA
O alcalde de Ortigueira divírtese con Pocholo diante das cámaras
[27/09/2006 09:35] A pregunta "Viches o alcalde de Ortigueira no programa de Pocholo?" levaba varios días circulando de bocas a orellas incrédulas até que hoxe por fin temos o documento gráfico. Grazas a Youtube -e a quen o colgou- podemos ver o fragmento do programa Pocholo Ibiza 06, emitido pola Sexta o pasado martes, no que se ve o mesmísimo Antonio Campo, moi animado e xeneroso, compartindo a noite ibiceira co popular sobriño-neto de Franco. Á súa intervención non lle falta de nada: nin rapazas guapas, nin gaiteiros, nin exhibición de billetes de 500 euros, nin promoción do festival do mundo celta, que tal vez foi a razón que levou o rexedor a viaxar á illa balear. Nos dez minutos de vídeo podemos ver cómo Campo mide a dialéctica -e a carteira- con Pocholo Martínez-Bordíu, que tras o encontro comenta: "Menudo paxaro. Este... sabe latín".

E xa andan opinando desto fora das nosas fronteiras: prémelle

terça-feira, setembro 26, 2006


APOLOGHIT-NA TELE-XOVES 28/9-ORDES
Este xoves na disoteca LP45 de Ordes a TVG, a Galega ou como se chame agora, grabará AO VIVO un programa especial (non se sabe aínda cando se emitirá) acerca do fenómeno de Apologhit, contando para a ocasión con moitos dos grupos que participaron (non todos, en total son 38) e por suposto, co gañador Pulpinho Viascón, ex-membro entre outros de Zorza el Griego, Bocheichinhas, Diplomáticos de Monte-Alto, Jarbanzo Negro, etc etc.
Un Vias que superou na votación do xurado de expertos elexido para a ocasión (Nonito Pereira, Xil Ríos, Pia de Tolomei etc etc), á Kalindra Xida da Banda Potemkin, grupo de vellos coñecidos que poidemos ver este verán na Sala 600.
No Ránking de popularidade (as votacións da xente na web do concurso) gañaron os ourensáns Guezos con 5248 votacións seguido da Ruta do Colesterol composta por uns ruídosos de Ribeira
O fenómeno foi tal que temas como o de Marquinhos Drinkin, Igour de Fresa, foron obxeto de 40.000 descargas (se X.Souto non se engana).
Felicitar a Vieiros e ó programa da Radio Galega, Extrarradio pola idea de buscar unha canción do verán galega.
Oh, casualidade¡ cando se procura un "hit" na nosa lingua o que mais soa en tódolos lados é a Cabritinha do minhoto Quim Barreiros.
Para acudires á cita podedes chamar por tfno o nº 981540642 ou ben personarse alí a iso das oito do serán, a discoteca é jrande e supoño que non se encherá (a sala, o resto xa veremos).

segunda-feira, setembro 25, 2006


VAI DE BANDEIRAS
Xa que o tema vai de bandeiras, o Humberto alias Tutti estivo de vacacións en Italia e trouxo como recordo da illa de Cerdeña a sua enseña nacional.
A bandeira fica agora colgada do teito da Cervexería 0 13. Ó vela acordeime da controversia que xurdira meses atrás en Aragón co seu escudo.
Arredor dunha cruz de San Xorxe aparecen catro cabezas de moros vendadas.
E claro, conforme estan os mundos de hoxe hai certa polémica e preténdese eliminalos.
O mesmo pasou coa lenda que ten o noso Santiago que dende a época dos cruzados siguénlle alcumando o Matamoros e noné por Coto precisamente.
A illa de Cerdeña foi española na época dos reis católicos e por eso teñen hoxendía a bandeira que teñen.
Ora ben, non se sabe a ciencia certa de onde ven a iconografía do símbolo sardo e maño.
Esto foi o que atopei pola rede:
La antigüedad y significado de este símbolo es el que levanta más controversias.
Mientras unos lo representan como los cuatro reyes de la antiguedad, de forma similar a muchos otros pueblos y ciudades de la península.
"Modernas" interpretaciones (desde el siglo XIV) lo asimilan a la ayuda sobrenatural de San Jorge en la conquista de Huesca, y las cabezas ya no serian de reyes antiguos sino de reyes moros (zaragozanos).
La muestra más antigua del uso de las cuatro cabezas en la Corona de Aragón es un sello del rey Pedro III de 1281. Se cree que alude a la legendaria batalla de Alcoraz, en el siglo XI, en la que el rey Pedro I ganó la ciudad de Huesca y en la que se aparecieron el mismísimo San Jorge y un caballero alemán rescatado de Antioquía por el santo."


Bueno se vades polo 13 mirade pro teito e veredes o trapito.

sexta-feira, setembro 22, 2006

Volvendo a navegar pola arañeira da internet, a ver si un día destes vamos ir a pique e vai todo pro carallo, atopei unha páxina curiosa que xa coñecía pero que levaba tempo sin entrar e ó volvelo facer descubrin outra cousiña que se pode considerar unha anécdota ou curiosidade. A web en cuestión é Bandeira Galega onde o seu obxectivo e divulgar bandeiras históricas de Galicia e poñelas a disposición do público distribuíndoas nunha tenda virtual. Entre outras esta a bandeira sueva e unha explicación da mesma, coido que Fandinho ten un exemplar deste símbolo.
Bueno pois a anécdota ven na sección Fotos-Izando a Bandeira Galega polo mundo adiante onde atopas fotos da enseña branquiazul en Galicia, Glasgow,Cornualles, EEUU, Bretaña etc e ........(a ver si adiviñades).............Siareiros do Co. Melide. Trátase dunha foto do día que fumos ver o debut da Selecciòn Galega de Fútbol a San Lázaro. O pé da foto di o seguinte:
Siareiros de Melide apoiando á Seleción Galega.
"Denantes Mortos que Goleados!", anuncia desafiante a serea celta de Castelao. Siareiros de Melide dando folgos á nosa seleción nacional de fútebol no encontro contra Uruguai xogado no Estadio de San Lázaro o 29 Decembro 2005 (Galicia 3 - Uruguai 2).
Podédelo ver picando aqui

quinta-feira, setembro 21, 2006

"Encrobas, a ceo aberto"

Navegando pola rede de redes atopei no blog amigo de Vituco Neira Ouveando , "frontman" dos Ruxe-Ruxe e outras mil cousas mais, o trailer do documental que leva anos preparando Bocixa, o lider doutro grupo mítico do rock galego, os cercedenses Zenzar sobor da problemática da instalación nas Encrobas (Cerceda) nos anos 70 dunha central térmica polo grupo Unión Fenosa.
Este caso foi moi celebre na Galicia daqueles días, incluso Fuxan os Ventos con letra de Manuel María reflexaron o caso na "Cantiga das Encrobas".
A reacción popular da xente desa aldea enfrontándose a Garda Civil xa é unha imaxe mítica da nosa historia contemporánea.
Daquela loita labrega quedou unha reportaxe gráfica do fotógrafo da Voz, Xosé Castro.Prémelle para velas
Se queredes mais información do caso picade aqui.
Pois ben á marxe do bon facer de Bocixa e cia na elaboración deste documental, a anécdota salta cando levados 30 segundos do "trailer" aparecen unhas imaxes dun partido celebrado no campo de fútbol que se construiu ó caron da devandita Central.
¿Quen pensades que xogaba aquel día, cando grabaron as imaxes?
Unha pista: era un partido da terceira rexional galega do grupo cuarto.
Bingo, o noso "Cire de Melide" Vs Encrobas C.F que exercían de locais.
Concretamente as imaxes que saen no documental son as dunha pena máxima cometida sobre Jhecho que materializou maxistralmente Diego, que si non lembro mal supoña o 1-2 para o Cire. O encontro remataría en táboas con tres tantos para cada escuadra.
Eu estiven nese partido, disputado este Xaneiro pasado (a primeira fin de semán coido) e xa comentara con Emilio que carallo facía un equipo de Tv aquela soleada tarde de inverno.
Pensabamos que sería a TV de Cerceda, e sorprendiamonos de que seguiran equipos de parroquias do seu concello que militaran tan abaixo no futbol aficionado.
Agora xa saímos de dúbidas.
Aqui vos deixo a crónica que fixen co gallo daquel "match" disputado cun sol de inverno como testemuña.
Se queredes saber mais sobre a loita das Encrobas, recoméndovos este enlace, dun especial da Voz con motivo do 25 aniversario do suceso, e estoutro onde relata os feitos Manuel Rivas.
E para mais información sobre o documental:
Nova de Galicia Hoxe e Nova de Vieiros

quarta-feira, setembro 20, 2006

ESTADE ATENTOS, PORQUE ESTA MADRUGADA PARECE SER: "QUE VIENE GORDON´SSSSSSSSSS"



Tormenta tropical

God save the Hortensia

Xa fai unhos cantos días e "posts" que Marcus nos ven informando na súa bitácora do inminente "cambio" na TVG (tvga, en realidade tería que ser teuvegue, non?).
Ese cambio parece ser que só vai a abranguer o que é a "mosca" (o indicativo que se pon nunha marxe do cadro da pantalla) e a imaxe corporativa das entradiñas e a publicidade da cadea.
No que respecta a "grella" de programación, todo segue igual agás pequenos remendiños.
Da actual serie de programas da nosa tele quédome con Alalá, un programa que chegou a emocionarme onte(e digovos que non é doado)coa emisión dun especial de toda a xente que pasou polo progrma na sua primeira tempada.
Pois ben,a reportaxe que me impactou onte foi aquela na que a xente de Barro de Arén (no concello pontevedrés de Cerdedo) recibía ós voluntarios que viñeron a axudar a extinción dos incendios do mes de Agosto.
Podíase ver nun antigo "teleclube" as persoas maiores recibir ós novos con cantigas e bailes tradicionais. Pelos crespos de emoción.
Esta e outras historias poderánse ver o vindeiro sabado as 16.00, no documental "Voluntarios".
Outro dos programas que merecen seguir e incluso ampliar un pouco o seu tempo de emisión é os domingos da sobremesa "Galica a Ras" onde o piloto melidá (e un dos mais espectaculares de Galicia) Xesús Ferreiro xa acaparou bastante protagonismo en diversos especias e entrevistas.
Por certo este sábado vai competir no Rallye Nacional de Asfalto de Ferrol, que teña sorte.
Pois longa vida a Alalá e a xente que se interesa pola cultura popular do país, como esa xente de Agolada que o pasado sabado organizaron outro encontro mais no mercado medieval agulense dos "Pendellos" entre outros destacou a actuación dun dos grupos mais sobranceiros e necesarios da nosa música, A Quenlla, que fixeron un concerto ameno á par que didáctico(ese Mero ilustrando cadansúa peza coas suas emocionantes explicacións) en moitas cousas.
Houbo un guiño local ó cambiar o texto da súa peza mais senlleira "A Rumboia" por un ideado para a ocasión por Vázquez Pintor, un docente nado en Melide afincado no Morrazo pero con gran relación coas terras do Deza.
Os responsables desta edición da festa dos pendellos tamén teñen un grupo de música tradicional que se chama "Bico da Balouta", grupo que xa estivo levando o son do instruento patrio por terras da Verde Eirín.
Pois ben, este grupo de músicos e sen embargo amigos, estan este ano de xira, pero unha xira moi especial, xira polas tabernas, e a parada en Melide fixerona o pasado venres 8 no Noso Bar, deixando nota do seu saber facer e da conxugación do poderío das voces do país, Deza-Melide-Toques.
Deixovos unha ligazón dun artigo da páxina web de JL Sucasas onde podes ler parte do texto que se reparte coas letras para cantar todos xuntos, feito polo homazo de Souto(Toques) Manuel Varela, Varelita.Ah, non se enfadará Josefa de Furelos cando se entere de que o "slogan" da Galega para esta tempada é "Mira e verás" moi semellante a esa taberna mítica que foi-é que é o "Entra y Verás".

sexta-feira, setembro 15, 2006


Milocho(foto a esquerda), líder dos Festicultores Trouppe mais de Trópico de Grelos.
Unhas formacións que actuaron nos eventos mais festeiros de Galicia nos dous últimos anos. É non se perderon ningún. Calificou en declaracións ó programa "Un día por diante" na sección que comandaba no verán Alberte Rivero (ourensán coma iles) da Radio galega; ó Caralampio como a festa mais potente do país e na que mellor o pasaran. Gracias a eles tamén, que axudan é moito a que cada ano sexa mellor.
Festicultores ou Os mesmos en Komunikando.
Tedes fotos do Caralampio, en: Bar Atenas e en Sanqueremos.